ایران 3- ایتالیا 2؛ این جوانان بی نظیر!

جوانان دوست داشتنی والیبال ایران در فینال مسابقات جهانی 2019 به میزبانی منامه بحرین مقابل ایتالیا ایستادند و توانستند با یک نمایش بی نظیر 3 بر 2 از سد حریف خود عبور کنند و به طلای زرین این مسابقات دست پیدا کنند.

شاگردان بهروز عطایی با اینکه در طول مسیر خود برای راهیابی به فینال 2 شکست را مقابل ایتالیا و روسیه متحمل شده بودند، اما برد 3 بر صفر و شگفت انگیز آنها برابر برزیل نشان داد که می توانند دست به کارهای بزرگتری هم در اولین فینال تاریخ جوانان والیبال ایران بزنند.

ست اول با برد لاجوردی پوشان آن هم با نتیجه 25 بر 17 همراه بود. این اتفاق باعث نشد تا پسران بلندقامت ایران روحیه خود را برابر شاگردان مونیکا، مربی زن ایتالیا که از مشورت های خولیو ولاسکو هم برخوردار بود، از دست بدهند.

ست دوم با نتیجه ای مشابه به پایان رسید، اما این بار امیرحسین اسفندیار و یارانش بودند که توانستند ایتالیایی ها را با عملکرد درخشان از پای درآورند.

روند فوق العاده جوانان والیبال ایران ادامه داشت تا اینکه در ست سوم، آنها عقب افتادگی 4 امتیازی خود را جبران کرده و با فداکاری در زمین برای یکدیگر در نهایت 25 بر 23 به برتری رسیدند و در آستانه قهرمانی قرار گرفتند.

ست چهارم هم با وجود نبرد پایاپای 2 تیم تا امتیازات پایانی با برد جوانان ایتالیایی همراه بود تا سرنوشت این بازی جذاب و تماشایی در ست پنجم مشخص شود.

با اینکه همین چند هفته قبل بود تیم بزرگسالان ایران در ست پنجم قافیه را به برزیل باخت و از دور نهایی لیگ ملت ها کنار رفت، اما شاگردان بهروز عطایی کاملا درخشان در زمین ظاهر شدند و برتری خود را به حریف دیکته کردند. سرویس های فوق العاده اسفندیار و شریفی، اسپک های مطمئن یلی و دریافت های فوق العاده حضرت پور مثل ست های قبل تکرار شد تا اینکه ایران با نتیجه 15 بر 12 این بازی را به سود خود تمام کرد.

حالا جوانان والیبال ایران روی سکویی ایستادند که هیچ نسلی در والیبال ایران تجربه آن را نداشته و فقط در رده نوجوانان چنین اتفاقی برای والیبال ایران رخ داده بود. پسران بلندقامت ایران با رفتن روی سکوی قهرمانی و شکست تیمی که خولیو ولاسکو را کنار خود می دید، در تاریخ نام خود را ثبت کردند.

ارزشمندتر شدن این قهرمانی جایی است که بدانیم یک مربی ایرانی به نام بهروز عطایی با کادری کاملا ایرانی توانسته دست به چنین کاری بزند.

حالا بی صبرانه منتظر رسیدن این نسل به تیم ملی بزرگسالان هستیم تا بلکه آنها بتوانند کارهای بزرگ خود در رده های پایین تر را بازهم تکرار کنند.