printlogo


قیام مسجد گوهرشاد، بزرگترین کشتار حکومتی در تاریخ خاورمیانه است/از مظلومانه‌ترین اعتراض تاریخی ایران تا زنده به گور کردن مردم مجروح در مشهد
قیام مسجد گوهرشاد، بزرگترین کشتار حکومتی در تاریخ خاورمیانه است/از مظلومانه‌ترین اعتراض تاریخی ایران تا زنده به گور کردن مردم مجروح در مشهد
کد خبر: 31043
سینا واحد گفت: قیام گوهرشاد یکی از مظلومانه‌ترین حرکت‌های اعتراضی تاریخ ایران بود و کشتار مردم در این روز از بزرگترین خشونت‌های سیاسی در تاریخ خاورمیانه است که توسط حکومت رضاشاه پهلوی رقم خورد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، سینا واحد، نویسنده سالهای دور کیهان و اطلاعات و نویســنده کتاب "قیام گوهرشــاد" در گفت و‌گوی تفصیلی با صبح توس در تشریح این ماجرا بیان کرد: در تاریخ ایران، انسان اگر یک نگاه استراتژیک به مسائل این یکصدساله نداشته باشد احتمال اینکه دچار خطا و تحلیل های غلط و گرفتار بن بست شود وجود دارد.

 

  وی با اشاره به اینکه آن چیزی که از مسلمات درجه یک تاریخ ایران است عبارت از اینست که در یک زمانی یک مواجه درجه یک به عنوان مثال و تقریبا به لحاظ شباهت می توان تا حدودی همین مقابله تمدن غرب با داستان هسته ای شدن ایران و انرژی اتمی را مقایسه کرد، تصریح کرد: اکنون غرب چه مقابله ای با این موضوع انجام می دهد، یک چنین مقابله ای برای اولین بار در تاریخ در زمان حکومت ناصرالدین شاه اتفاق افتاد و آن داستان تنباکو بود.

 

 

قرارداد اقتصادی استعمار پیر با کشورها بهانه‌ای برای قبضه قدرت سیاسی 

 

 نویسنده کتاب "قیام گوهرشاد" با اشاره به اینکه کتاب ها و رساله های زیادی در مورد این داستان نوشته شده، تاکید کرد: بعد از موفقیتی که انگلیس در قبضه کردن کل شبه قاره هندوستان به دست آورد و توانست آنجا را جزو املاک شخصی و سلطنتی ملکه انگلیس در آورد، اینها هوس کردند که عین همین تئوری را هم در مورد ایران اجرا کنند.

 

واحد با بیان اینکه در آنجا آنها یک قرارداد کلان اقتصادی با حکومت بستند و به بهانه دفاع از منافع این قرارداد گروه های مسلح تشکیل دادند، اظهار کرد: در درجه اول از خود انگلیسی ها و درجه دوم گروه های ترکیبی بین انگلیس و گروه های محلی، به این شکل با ایجاد گروه های مسلح قدرت سیاسی را در جامعه هند قبضه کردند.

 

 

هوشیاری علما و فتوای میرزای شیرازی در ماجرای تنباکو نقشه انگلیس را در ایران  خنثی کرد

 

وی در ادامه افزود: این تئوری را هم می خواستند در ایران پیاده کنند و در همین جهت قرارداد تنباکو را با حکومت وقت انجام دادند و امضا گرفتند بعد از امضا می خواستند مقدمات کار را فراهم کنند، خوشبختانه اینجا علما با هشیاری وارد میدان شدند و آن فتوای معروف میرزای شیرازی صادر شد.

 

واحد، با اشاره به فتوای تحریم تنباکو بیان کرد: این فتوا یک قدرت آتش درجه یک ملی بود که توسط یک مرجع بزرگ از ایران علیه منافع انگلیس انجام شد، آنچنان کشیده ای به گوش حکومت و کل منافع انگلیس زده شد که تا مدتها نتوانستند کاری انجام دهند.

 

وی اظهار کرد: در ماجرای تنباکو و آن فتوا و مواجه ای که حکومت ناصرالدین شاه با مردم پیدا کرد بالاخره مجبور شد در برابر قدرت مذهبی مردم و فعالیت کل جامعه عقب نشینی کند و با پرداخت خسارت قرارداد را فسخ کند، اگر قرارداد تنباکو‌ اجرا می شد عین تئوری هند اینجا شکل می گرفت یعنی بعد از حدود ۱۰ سال،  آرام آرام گروه های ترکیبی مسلح تشکیل می شد و  باعنوان حفاظت از مزارع تنباکو یا حفاظت از حمل و نقل و امنیت کالاها حاکمیت ایران را زیر نظر خود می بردند.

 

 

تغییر در زیر ساخت های فرهنگی جامعه ایران، نقشه جدید انگلیس برای تسلط بر کشور 

 

واحد با بیان اینکه بعد از این ضربه که انگلیس خورد، یکی از عمده ترین و مهم ترین راه هایی که آنها فکر کردند که تا دیگر دچار چنین وضعیتی نشوند تغییر در زیر ساخت های فرهنگی جامعه بود، تصریح کرد: انواع و اقسام نقشه ها را تهیه کردند که این زیر ساخت های فرهنگی را نشانه بگیرند، اولین راه ایجاد تغییر در زبان بود، آدم های متعددی در تغییر زبان برای انگلیس کار کردند که آخرین آنها کسروی بود، کسروی در زمان رضاشاه یک بازی راه انداخت به اسم" پاک زبانی" و این پاک زبانی هم پیرو همان استراتژیک انگلیس بود که باید انجام می شد.

 

 

کسروی در پوشش فعالیت های فرهنگی به زبان و‌ شخصیت های معروف فارسی ضربه زد 

 

 وی اظهار داشت: بدترین اوضاع دیکتاتوری و فضای شدید سانسور و بگیر و ببند رسانه ای در حکومت رضاشاه از سال های ۱۳۰۹ و ۱۳۱۰ به بعد بود یعنی آن موقعی که حکومت رضاشاه تثبیت شده بود و نحوه برخورد با مخالفان و سرکوب آنها را می دانستند، در همین دوره بود که کسروی اوج فعالیت خود را شروع می کند و مجله منتشر می کند و فعالیت های فرهنگی رابا قدرت وارد جامعه می کند و حکومت به صورت پنهانی از او حمایت می کرد.

 

این پژوهشگر و محقق در ادامه تاکید کرد: کسروی بیشتر  از آنکه علیه زبان فارسی می خواست کارکند علیه بعضی از شخصیت ها کار کرد که آن هم‌ در قالب همین استراتژی ها قابل فهم است اگر استراتژی انگلیس را کنار بگذاریم دچار تحلیل در این فعالیت ها می شویم و می گوییم شاید نگاه ش این بوده، نه نگاه ش این نبوده، این خطای تحلیلی است که اگر ما بخواهیم به کارهای کسروی اینگونه فکر کنیم دچار آن می شویم.

 

وی افزود: تغییرات اساسی نه در زیر ساخت های فرهنگی که هدف بوده است به عنوان مثال: زمانی که به حافظ حمله کنید یا به شعرای بزرگ این جامعه حمله کنید و آثار آنها را ب ه بهانه های مختلف کتک بزنید تا جایی که هدف تان کشتن آن آثار باشد این جز یک خشونت درجه یک فرهنگی عظیم علیه یک جامعه چیز دیگری نیست، اما رسانه های دشمن می گویند نظرش این بود و حتی بعضی هم با قاطعیت از آن دفاع می کنند.

 

 

واحد با اشاره به اینکه حکومت رضا شاه به لحاظ سیاسی از دوره تلاطم بیرون آمده بود، گفت: حکومت از لحظه کودتا تا ۱۳۰۷ و ۱۳۰۸ با تلاطم مواجه بود، مجلس، آزادی هایی که از قبل بود در جامعه و مخالفین که حضور داشتند و سایر مسائل، موقعی که حکومت تثبیت شد آنهایی که از پشت پرده حکومت رضا شاه را اداره می کردند به این نتیجه رسیدند که بهترین فرصت هست که برای تغییرات فرهنگی اقدام شود.

 

 

شکست پروژه تغییر زبان توسط انگلیس در ایران 

 

وی با بیان اینکه آنها ابتدا هم تغییر زبان را کلید زدند، تصریح کرد: در این مرحله در درون خودشان دچار اختلافات شدند و مجبور به عقب نشینی شدند تا جایی که دست از این پروژه برداشتند، این تغییر زبان که گفته می شود به این معناست که زبان فارسی را اکثریت بزرگان و روشنفکران و علمای آن دوره داشتند آنها میخواستند الفبای فارسی را به صورت لاتین درآورند و کل تلفظ زبان فارسی به صورت کاملا لاتین نوشته شود، همان اتفاقی که در ترکیه افتاد،  روس ها نیز بعد از اینکه کل مسلمانان منطقه آسیای شمالی یا مناطقی مثل: قرقیزستان، ترکمنستان و تاجیکستان را موفق شدند که اداره سیاسی این مناطق را در دست بگیرند از اولین اقدامات آنها به موازات تخریب مساجد و نهادهای مذهبی، تغییر در صورت نوشتاری زبان بود و باقدرت هم پیش رفتند و هرگونه مخالفتی را هم به شدت سرکوب کردند.

 

 

اجرای پروژه تغییر زبان در هندوستان باعث نابودی زبان فارسی در این قاره بزرگ شد/ زبان انگلیسی جایگزین زبان فارسی شد

 

این پژوهشگر با اشاره به اینکه اگر دقت کنیم می بینیم که همان استراتژی فرهنگی که در ترکیه اجرا شد همان استراتژی است که در ایران اجرا شد و قبل از آن این استراتژی به صورت عمیق تر و با برنامه تری در هند اجرا شده بود که منجر به نابود کردن زبان فارسی در هندوستان و یک قاره بزرگ شد، آنها زبان فارسی را که زبان قدرت، زبان اتحاد، زبان سیاست، اقتصاد، علم، بزرگی و بزرگنمایی بود نابود کردند و به جای زبان فارسی زبان انگلیسی را ترویج دادند و جایگزین کردند.

 

 

تغییر مذهب در ایران پروژه دوم انگلیس برای ضربه به زیر ساخت های فرهگی کشور 

 

وی با اشاره به اینکه انگلیس در ایران بعد از شکست در پروژه تغییر زبان به سراغ  مسائل رفتاری مذهبی رفتند، اظهار کرد: آنها رفتارهایی را که در جامعه ریشه در مذهب داشت شناسایی می کردند تا بتوانند باقدرت آن رفتار را تغییر دهند و این کارها در دراز مدت موجب تضعیف نهادهای بزرگ مذهبی و شخصیت های مذهبی خواهد شد.

 

واحد در ادامه مطلب بیان کرد: یکی از این موارد داستان کشف حجاب بود، وزیر فرهنگ وقت حکومت رضاشاه که از فراماسیون های بزرگ هم بود به نام علی اصغرخان حکمت، در میدان جلالیه تهران که آن موقع میدان مسابقات اسب بازی بوده، بعد از اتمام یکی از این مسابقات اسب سواری در همین مکان سخنرانی می کند و در این سخنرانی اشاره دارد که حکومت قصد دارد تغییراتی را در جامعه نسبت به بانوان به وجود بیاورد که یکی از آن موارد حجاب بانوان است و  تمام زنان اجبارا باید حجاب را کنار بگذارند.

 

 

داستان کشف حجاب و واقعه مسجد گوهرشاد چه بود؟

 

وی تصریح کرد: بعد از پخش صحبت های حکمت در رسانه ها، نگرانی هایی را به وجود می آید از جمله در شهر مشهد، آیت الله قمی در مشهد نسبت به این موضوع با مشاورین و کسانی که دلسوز بودند به گفتگو می پردازند و باکمک همه اطرافیان تصمیم می گیرند که بهترین راه اینست به تهران بروند و باخود رضا شاه گفتگو کنند و از او بخواهند که این سیاست را تغییر دهد و اجرایی نشود.

 

نویسنده کتاب "قیام گوهرشاد" گفت: آیت الله قمی با تعدادی از مشهد عازم تهران می شوند اما در تهران در منطقه حضرت عبدالعظیم آنها را گرفتار می کنند، بازداشت نمی شوند اما تردد آنها را ممنوع می کنند و اجازه دیدار با رضاشاه داده نمی شود بلکه از تمام ارتباطات نیز ممنوع می شوند، در مشهد هم اتفاقاتی می افتد که با همین حادثه تهران پیوند داشت، همراهان آیت الله قمی نزدیک به ۱۰۰ نفر بودند که این ۱۰۰ نفر خانواده هایشان در مشهد نگران بودند و تجمع و گفتگوی اینها روز به روز بیشتر می شد تا اینکه داستان به مسجد گوهرشاد کشیده می شود.

 

وی با بیان این مطلب که در مسجد گوهرشاد بر خلاف آن چیزی که می گویند مردم در آنجا جمع شدند و یک فردی بر روی منبر رفته و صحبت هایی داشته مبنی براینکه ما حکومت بی دینی نمی خواهیم و بی حجابی نمی خواهیم و در اصل موضوع اینطوری نبوده، تصریح کرد: بلکه تقریبا با برنامه بوده و اما در اجرا کمی دچار مشکل شده بود، دلیل این حرف هم شخصیت آقازاده است که بزرگ و مدیر و مرجع روحانیون مشهد بودهاست.

 

واحد با تاکید براینکه همان نقشی که میلانی در دهه ۵۰ داشته است، آقازاده پسر آخوند خراسانی هم  در زمان رضاشاه در مشهد داشته است، افزود: آقازاده شخصیت بسیار بزرگ، فاضل و عالمی بود که در خانه او یک جلسه با حضور بزرگان و  روحانیون تشکیل می شود و تصمیم گرفته می شود در موضوع آیت الله قمی که در تهران در محاصره نیروهای حکومتی است و آزادی عمل ندارد چکاری باید انجام دهند، در مسجد گوهرشاد هم چه برنامه ای را انجام دهند، حتی مشخص می شود که چه کسانی هم باید به مسجد گوهرشاد به منبر رفته و صحبت کنند.

 

 

 

تجمع حدود ۱۰ هزار نفر در مسجد گوهرشاد 

 

وی با بیان اینکه داستان مسجد گوهرشاد را در همین کتاب" قیام گوهرشاد" آورده ام که منجر می شود به همان اتفاق خونینی که می افتد و آنها در کمال بی رحمی سرکوب می شوند، اظهار کرد: آن چیزی که باید تاکید شود اینست که موضوع امنیت برای هر حکومتی فارغ از اینکه خوب است یا بد، اعتقاداتی دارد یا نه موضوع مهمی است، هر حکومتی در هر نقطه از این کره زمین به مسائل امنیتی باید فکر کند و برای آن برنامه داشته باشد.

 

واحد در تشریح این مطلب گفت: فرض کنیم در مشهد یک مشکل امنیتی در این سطح پیش آمده، این مشکل امنیتی که برای حکومت رضا شاه و پهلوی آن موقع پیش آمده اگر به لحاظ امنیتی و از دید حکومت نگاه کنیم و این تجمعی که در مسجد گوهرشاد انجام شده است، بالاترین عددی که مردم و بزرگان مشهد در تحقیق به ما گفتند نزدیک ۸ هزار تا ۱۰هزار نفر بوده که در مسجد گوهرشاد جمع شده بودند و جمعیت آن موقع مملکت از ۱۰ میلیون بیشتر بود.

 

 

مردمی که در مسجد گوهرشاد تجمع کردند دست خالی بودند و برای حکومت هیچ خطری نداشتند

 

وی افزود: از طرفی این ۱۰ هزار نفری که در مسجد گوهرشاد تجمع کرده بودند باخودشان هیچ سلاحی نداشتند، از لحاظ جمعیت هم هیچ خطری حکومت را تهدید نمی کرد و این ۱۰ هزار نفر از لحاظ تهدیدات امنیتی هیچ قدرتی به حساب نمی آمدند، ۱۰ هزار آدمی که فقط یک جفت کفش و یکدست لباس بیشتر نداشتند برعلیه حکومت نمی توانستند کاری انجام دهند.

 

 

تجمع مردم  در یک مسجد و بنای تاریخی قصد سویی علیه حکومت نداشت/ آنها به خودشان و یا به خدا پناه برده بودند

 

نویسنده کتاب " قیام گوهرشاد" اظهار کرد: از طرف دیگر آنها در یک مسجد تاریخی تجمع کرده بودند آن هم در مسجدی که جنب یکی از مقدس ترین اماکن تاریخ مذهب و شیعه یعنی حرم امام رضا(ع) جمع شده بودند، اگر آنها قصد خرابکاری یا قصد سویی علیه حکومت داشتند که  آنجا تجمع نمی کردند، تجمع آنها در این مکان این پیام دارد که آنها به خودشان و یا به خدا پناه بردند و یا در مسجد گلایه کنند موضوع دیگری نیست، کوچکترین حرفی که علیه حکومت زده شود که حکومت بخواهد بترسد و صحبتی مبنی بر اینکه ما باید حکومت را تغییر بدهیم و این حکومت بدرد مردم و جامعه نمی خورد، هیچ مطلبی ما در این زمینه پیدا نکردیم.

 

 

قیام مسجد گوهرشاد، از مظلومانه ترین حرکت های اعتراضی تاریخ ایران 

 

وی با تاکید براینکه یکی از مظلومانه ترین حرکت های اعتراضی در تاریخ ایران همین بوده است، اظهار کرد:حتی آنها در خیابان هم نیامدند که باعث به وجود آمدن مشکلات برای حمل و نقل یا تعطیلی مغازه ها و یا بیکاری مردم شوند، وقتی آنها در یک چهاردیواری جمع شدند مشخص هست که  هیچگونه خطری از هیچ جهتی برای حکومت نداشتند.

 

واحد با اشاره به آمار شهدای قیام  گوهرشاد و اتفاقاتی که برای پیکر این شهدا افتاده، افزود: در اهمیتی که موضوع مسجد گوهرشاد به لحاظ  حکومتی داشته است و باید این موضوع رو در نظر بگیریم که حکومت چطور با آنها برخورد کرد، حکومت بعد از کشتار اینها، همه بزرگان و شخصیت هایی که به نوعی با این داستان مرتبط بودند را گرفتند و به تهران منتقل کردند و آنها را بدون استثنا به دادگاه نظامی سپردند که اینها توسط ارتش محاکمه شدند و تقریبا تا سقوط رضاشاه تا ۱۳۲۰ همه اینها در تهران بودند و هیچکدام آزاد نشدند و تعدادی از اینها براثر نفهمی حکومت وقت شهید شدند که درصدر آنها آقازاده است که تقریبا ۲ سال بعد از واقعه گوهرشاد به شهادت رساندند.

 

 

قیام مسجد گوهرشاد از لحاظ کشتار، در یک واقعه امنیتی در تاریخ خاورمیانه بی نظیر و بی رقیب است

 

وی در ادامه بیان کرد: آن چیزی که مردم و بزرگان از جامعه آن وقت مشهد شنیده بودند در مورد شهدای واقعه گوهرشاد رقمی حدود ۷ تا ۸ هزار نفر است اما آنهایی که کمی  متعادل تر قضاوت کردند رقمی در حدود ۴ تا ۵ هزار نفر گفته اند و حاضر نبودند از ۵ هزار رقم را بالاتر ببرند، اما یک فرمانده نظامی در مشهد بود که این شخص در سن  نزدیک‌ به ۸۰ بود و قبل از انقلاب به سناتوری منسوب شده بود، این فرد را بازداشت می کنند و برای محاکمه می برند که این فرد در دادگاه رسما اعتراف کرده که براساس احصائیه ارتش و گزارشی که برای او  آوردند حدود ۱۵۰۰ نفر بوده است و براساس اظهارت این فرد در دادگاه که گفته براساس همان احصائیه ۱۵۰۰ جنازه حمل کردند برای دفن به فلان نقطه از مشهد، این عدد ۱۵۰۰ نفر به لحاظ کشتار در یک واقعه امنیتی در تاریخ خاورمیانه بی نظیر و بی رقیب است

 

نویسنده کتاب "قیام گوهرشاد" بیان کرد:  از لحاظ تاریخی در عصر رضاشاه یعنی چهار پنج سال قبل شروع جنگ جهانی دوم در کجا و در مدت یک تا ۲ ساعت ۱۵۰۰ آدم را قتل و عام کردند، کجای این جغرافیا چنین اتفاقی افتاده است، چنین حادثه ای نه در عراق و نه در ترکیه آتاتورک و نه در افغانستان امان الله خان و نه در همان هندوستانی که زیر چکمه سلطنتی انگلیس بود هیچ کجا چنین ماجرای پرخون و خشونت آمیزی را نمی توانید پیدا کنید.

 

 

یکی از بزرگترین کشتارهای حکومتی در تاریخ خاورمیانه توسط رضا شاه  رقم خورد

 

وی با تاکید براینکه یکی از بزرگترین کشتارهای حکومتی در تاریخ خاورمیانه توسط رضاشاه رقم خورده است، بیان کرد: کسانی که به حکومت رضاشاه افتخار می کنند این موضوع واقعه مسجد گوهرشاد راهم ببینند و افتخار کنند به پادشاهی که قدرت دارد و در مدت یک تا ۲ ساعت افراد جامعه را که هموطن خود پادشاه هستند به خاطر یک موضوع معمولی که در یک مسجد جمع شدند آنها را به مسلسل و رگبار می ببندد و جالب اینست که همان سرلشگر مطبوعی که افرادش براساس اعتراف خودش ۱۵۰۰ نفر را کشتند و براساس اعتراف مردم و جامعه و روایات مردمی بالای ۴ هزار نفر قربانی شدند، این فرد  فرمانده منطقه تبریز و مرز آنطرف ها بود در جنگ جهانی دوم، این فرد لشگر را رها می کند و ۱۰ ساعت بعد از حمله دشمن به ایران، در خانه اش در تهران است و یک نفر از عوامل تحت فرمانش قدرت شلیک یک تیر علیه دشمن را ندارند و این هم از افتخارات ارتش رضاشاهی است.

 

 

زنده به گور کردن بعضی ازمردم مجروح که در واقعه مسجد گوهرشاد تجمع کرده بودند

 

واحد با اشاره به اتفاقات "قیام  گوهرشاد" گفت: در سال ۵۹ دست به  تحقیق در این زمینه  زدم و به لحاظ تدارکاتی در موقعیتی نبودم که امکاناتی داشته باشم و هیچ گونه حمایت و پشتیبانی و پولی از سمت کسی نداشتم و کاملا شخصی به این کار پرداختم، به همین دلیل امکان اینکه مثلا یک هفته وقت صرف کنم و بروم ببینم که این منطقه باغ خونی که بعضی از بزرگان می گویند کجاهست، من فرصت نکردم روی این قسمت پژوهشی داشته باشم ولی اکثرا گفته اند جنازه ها را به منطقه باغ خونی برده اند و موضوع عجیب تر اینست که خیلی ها شهادت دادند که همه جنازه هایی که در ماشین ها ریخته بودند مرده نبودند و از هر ۵ یا ۱۰ جنازه یک یا ۲ نفر زنده بودند و صدای ناله آنها به گوش می رسیده است، که از این جهت هم باز حکومت رضاشاه یک خشونت اندر خشونت مرتکب شدند.

 

 

ضعف تبلیغات و عدم اهمییت به تبیین واقعه های تاریخی باعث شده بعضی جنایات گذشته پنهان بماند

 

 وی با اشاره به دلایلی که باعث شده تا به طور کامل و شاخص به کشتار واقعه مسجد گوهر شاد پرداخته نشود و این موضوع برای مردم کامل تبیین نشده، اظهار کرد: ماخودمان از لحاظ تبلیغاتی هیچگونه حساسیتی نداریم و اهمیتی ندادیم حتی در مورد جنایات مجاهدین خلق که کلی مصیبت و مصائب در قبل انقلاب به وجود آورده بودند، در مورد اینها چه چیزی بیان شد، از لحاظ تبلیغاتی ما نه تنها ضعیف هستیم بلکه اصلا به این فکر نمی کنیم یک جامعه به لحاظ فرهنگی در یک‌قسمت هایی نیاز به پشتیبانی هایی تبلیغاتی دارد.

 

 

ضعف اطلاع رسانی دقیق قیام مسجد گوهرشاد، این واقعه را به حاشیه تاریخ کشاند

 

این پژوهشگر و محقق تاکید کرد: انقلاب با خودش یک ادبیاتی آورد که این ادبیات، ادبیات اختصاصی انقلاب است، مظهر این ادبیات یک کسانی هستند که شاخص شدند آن هم نه با زور تبلیغات، بلکه با زور قدرت نمایی در کار ادبی، یعنی تبلیغاتی شامل حال شان نشده که با پشتوانه تبلیغات اینها برجسته شوند، در حالی که خیلی افراد به پشتیبانی همین تبلیغات برجسته می شوند، اگر الان یک فهرست از شاعران  تهیه کنید و مثلا در همین شهر مشهد به جوامع اختصاصی ببرید مثل: دانشگاه ها، دانشکده ها و جمع دانشجویان، بعضی از این چهره ها را حتی نمی شناسند، اینها دلیل براینست که ما نسبت به مسائل تبلیغاتی، محورها و ارزش های تبلیغاتی و روندهایی که باید طراحی شود و آن روندها را برنامه های درست تبلیغاتی داشته باشد که جامعه براساس این تبلیغ ارزش های فرهنگی خود را بالا پایین نکند، در تاریخ اصلا چنین چیزی نداریم.

 

وی در ادامه تصریح کرد: در ارتباط با وقایعی که در حکومت رضاشاه اتفاق افتاد اطلاع رسانی نشده، بعد از واقعه مسجد گوهرشاد سفر به مشهد از سایر شهرهای کشور ممنوع می شود از جمله از تهران که مطلقا ممنوع می شود که همه این موارد ناشی از ترس حکومت بود، ما به لحاظ تبلیغاتی هیچ نداریم و چون نداریم واقعه مسجد گوهرشاد هم درتاریخ گم شده است.

 

 

 

غفلت از بزرگترین خشونت سیاسی تاریخ ایران طی  ۲ قرن گذشته 

 

واحد بیان کرد: واقعا جای تعجب دارد که این حادثه در تاریخ خاورمیانه بی نظیر است و یکی از بدترین کشتارهای تاریخ خاورمیانه است، در جنگ جهانی دوم که این همه علیه یهودی ها گفته اند خشونت داشته اند ماچنین حادثه ای را نداریم، بزرگترین خشونت سیاسی در تاریخ ایران از ۲ قرن گذشته همین حادثه است و بزرگترین دروغ رسانه ای در این قرن و قرن گذشته همان دروغی است که خبرگزاری های غربی از این حادثه به دنیا مخابره کردند از جمله رویترز که عنوان کرده در مشهد یک بلوایی به پا شده که در این بلوا ۵ یا ۶ نفر کشته شدند و حکومت همه چیز را تحت تسلط و مدیریت خود دارد، این خبری بوده که در روزنامه های انگلیس همان زمان چاپ شده است، این نوعی خیانت  حتی به مردم و افکار عمومی انگلیس است.

 

واحد نویسنده کتاب "قیام گوهرشاد" خاطرنشان کرد: برای شناساندن مظلومیت شهدای قیام مسجد گوهرشاد  به مردم، مصاحبه های کوتاه با افرادی که صاحب نظر هستند کارشود و روی جنبه های تبلیغاتی این موارد باید زیاد کار شود و در فضای های مجازی و اجتماعی منتشر شود، البته در فضای مجازی با طراحی ها درست و منظم می شود خیلی در این زمینه کار کرد و اطلاعات مردم را افزایش داد.



انتهای پیام/


لینک مطلب: http://qomefarda.ir/News/item/31043