به مناسبت آغاز ایام الله دهه فجر؛
انقلاب در قم زودتر از دیگر شهرها به پیروزی رسید
به گفته قدیمی های قم انقلاب در قم زودتر از ۲۲بهمن سال ۵۷ به پیروزی رسید و ارگان های حکومتی در قم زودتر از شهرهای دیگر به تصرف نیروهای انقلابی در آمد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، به گفته قدیمی های قم انقلاب در قم زودتر از ۲۲بهمن سال ۵۷ به پیروزی رسید و ارگان های حکومتی در قم زودتر از شهرهای دیگر به تصرف نیروهای انقلابی در آمد.
اسناد تاریخی نشان می دهد در روز ۱۷ بهمن سال ۵۷ مردم قم در راهپیمایی عظیم ۵۰۰ هزار نفری شرکت کردند.
قم قبل از انقلاب به چند جهت در نگاه حاکمیت و رژیم پهلوی منزوی بود در ابتدا به این دلیل که رابطه پهلوی با دین و مناسک مذهبی و اهل بیت خوب نبود و یکی از سیاست های رژیم پهلوی این بود که دین را سرکوب کند.
پارچه بافی یکی از مبارزان قمی در این زمینه گفت: مردم قم به خصوص کسبه با تعطیلی مغازه ها دست به اعتصابات و راهپیمایی زدند که این اعتراضات در سال 57 به اوج خود رسید و در نیمه دوم همان سال، اعتراضات و اعتصابات سراسری شد.
این مبارز، عنوان داشت: پیام های حضرت امام از نجف به ما که رابط مردم و کسبه و بازاریان بودیم می رسید. البته رابط اصلی آیت الله یزدی بودند که ما کارهای خود را با ایشان هماهنگ می کردیم.
وی یادآور شد: چرا که می خواستیم مطمئن شویم تا تظاهرات و کارهایی که انجام می دادیم، خدایی نکرده خلاف شرع نباشد و یا اگر آسیبی به مردم یا خودمان می رسید، پیش خداوند متعال مورد مواخذه قرار نگیریم.
پارچه باف بیان داشت: آیت الله یزدی هم که با نجف در ارتباط بودند، از این طریق اعلامیه ها را دریافت و با ما می رساندند که ما نیز شبانه آنها را چاپ می کردیم و به طرق مختلف به دست مردم می رساندیم تا مردم از سخنان و پیام های امام (ره) مطلع شوند.
وی افزود: در شهر قم هم حکومت نظامی برپا شد و هم ارتش و گارد ملی و شاهنشاهی مستقر شد که اینها با نیروهای شهربانی که بیشتر نیروهای غیربومی بودند با مردم برخورد شدید کرده و آنها را سرکوب می کردند.
پارچه باف ادامه داد: به هر حال، مردم در خیابان چهارمردان بعد از نماز و مغرب و عشاء با شعارهای مرگ بر آمریکا و... از مسجد خارج شده و به سمت شیخان و سر خیابان چهارمردان که مامورین آنجا را قرق کرده بودند، می رفتند. در بین مسیر هم مغازه ها یکی پس از دیگری بسته شده و صاحبانشان به جمعیت باشکوه مردم می پیوستند.
وی ابراز داشت: این اعتراضات به همین شکل تداوم داشت تا اینکه در ماه بهمن به اوج خود رسید و کسبه ها نیز که در اعتصابات شرکت می کردند و برای امرار معاش خود نیاز به همان کاسبی روزانه خود داشتند، توسط خیرین و بازاری های قمی خانواده های این کسبه ها را که از خانواده های آبرومند بودند، شناسایی کرده و بسته های حمایتی شامل برنج، روغن، گوشت و حتی نفت بین آنها توزیع می کردیم.
با توجه به نزدیکی قم به تهران در روز ۱۲ بهمن بسیاری از استقبال کنندگان امام خمینی ره از قم بودند و بسیاری از مردم با اتوبوس تا جایی که حتی کف اتوبوس ها هم پر شده بود و با توجه به کمبود خودرو در آن زمان مردم قم از چند روز قبل پیاده به سمت تهران حرکت کرده بودند تا در مراسم استقبال از امام خمینی ره حضور داشته باشند.
قم و مبارزان انقلابی قم نقش هدایت گری و آگاهی بخش را در طول دوران مبارزات انقلاب داشتند و مبارزان انقلابی قم به عنوان الگویی دیگر مبارزان انقلابی کشور مطرح می شدند مبارزان قمی چنان وفاداری در راه ولایت و انقلاب از خود نشان دادند که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اکثر محافظان حضرت امام و بیت ایشان قمی بودند، از طرفی خیابان چهارمردان قم که بعد از انقلاب به دلیل نقش ویژه ای که در پیروزی و حرکت های انقلاب داشت به نام خیابان انقلاب نامگذاری شده امروز نه تنها در قم بلکه در کل ایران شهرت پید کرده است و هنوز هم مهمترین برنامه های انقلاب در قم در این خیابان برگزار می شود.
نام قم با انقلاب اسلامی سال ۵۷ گره خورده است و به اذعان تحلیلگران داخلی و خارجی قم نقطه آغاز حرکت های انقلابی و جهت دهی به دیگر شهرها بوده است قیام ۱۹ دی در استان قم و چهلم های پی در پی بعد از آن در دیگر شهرها نقطه عطف آغاز حرکت های انقلابی بود که در نهایت در ۲۲ بهمن ۵۷ به پیروزی رسید.
در این میان محله چهارمردان قم (انقلاب) کانون اصلی مبارزات انقلابی مردم قم بود و هنوز بعد از گذشت ۴۳ سال از پیروزی انقلاب آثار مبارزات انقلابی در کوچه پس کوچه های این خیابان مشهود است به گفته حاج حسین یکی از محافظان حضرت امام حلقه محافظتی امام از بچه‌های قم بودند و از آن جا که خیابان چهارمردان قم کانون مبارزات در شهر قم بود از همین رو بچه‌های انقلابی را با این خیابان می‌شناختند از همین رو حضرت آقا نامی را برای گروه محافظتی امام در آن زمان انتخاب کردند و ما را "حزب‌الله چهارمردان جماران" می‌نامیدند محله چهارمردان قم این افتخار را دارد که امام خمینی(ره) اولین رأی خود را بعد از پیروزی انقلاب در این محله به صندوق انداختند.
مرکز مبارزات علیه رژیم طاغوت در قم هم خیابان‌های اطراف حرم حضرت معصومه(س) ازجمله خیابان چهار مردان بود که به علت نقش فعال این خیابان در پیروزی انقلاب آن را به خیابان انقلاب نامگذاری کردند.
به گفته مبارزان انقلابی قم حرم حضرت معصومه (س) در اوج مبارزات انقلاب پناهگاه امنی برای مردم بود و همواره تظاهرات از حرم آغاز و به حرم ختم می شد در زمان مبارزات و تعقیب و گریز ها وقتی مردم بی دفاع در برابر تانک های رژیم طاغوت ایستادگی می کردند برای در امان ماندن به حرم حضرت معصومه(س) پناه می بردند زیرا مزدوران رژیم طاغوت می ترسیدند وارد حرم حضرت معصومه(س) شوند.
ابوالفضل عباسی که در مبارزات انقلاب هر جمله ای را با مرگ بر شاه شروع می کرد و به این واسطه به "ابوالفضل مرگ بر شاه" معروف شده است اظهار داشت: شاه با مشاورین خود و با سران آمریکایی مشورت می‌کرد و به این نتیجه می‌رسید که اگر قم ساکت شود کل ایران ساکت می‌شود همیشه از قم ترس ویژه‌ای داشت به همین دلیل محمدرضاشاه و نیروهای خشن و بی‌دینی که توسط اسرائیل آموزش‌دیده بودند در قم مستقر کردند تا اعتراض‌ها را سرکوب کنند، نیروهای گاردی پهلوی وارد که قم شده بودندو قمی‌ها به آنها پرورشگاهی می گفتند و بسیار شکنجه‌گر و بی‌رحم بودن‌اند و به زن و بچه و کوچک و بزرگ رحم نمی‌کردند.
یکی از محافظان حضرت امام در گفتگو با خبرنگار ما اظهار داشت: اوایل انقلاب از هر استانی افراد زبده و ماهر برای حفاظت از بیت حضرت امام به جماران آمده بوده بودند اما کم کم بعد از اینکه مامورتشان به پایان رسید و از طرف شهرهایی هم که آمده بودند پشتیبانی و جایگزین انجام نشد، کم کم همه محافظان بیت حضرت امام از بچه های قم شدند و بعد از یکی دوسال کل بچه های تیم حفاظت بیت امام قمی ها بودند.
موسوی تصریح کرد: همچنین حاج احمد آقا و خود حضرت امام عنایت خاصی به بچه های قم داشتند، و بعدها که خودم با امام مراوده داشتم دیدم که حساسیت خاصی به بچه های قم داشتند و به شجاعت و نجابت بچه های قم اعتقاد داشتند آن زمان چند مسئله مطرح بود هم مسئله حفاظت و هم اینکه محارم امام خمینی در بیت بودند، آن زمان اکثرا همه جوان بودند و مجرد و قمی ها به گونه ای خود را نشان داده بودند که حاج احمد آقا و امام خمینی به سلامت نفسانی قمی ها اعتماد کامل داشتند.
انتهای پیام/۱۷۰
اسناد تاریخی نشان می دهد در روز ۱۷ بهمن سال ۵۷ مردم قم در راهپیمایی عظیم ۵۰۰ هزار نفری شرکت کردند.
قم قبل از انقلاب به چند جهت در نگاه حاکمیت و رژیم پهلوی منزوی بود در ابتدا به این دلیل که رابطه پهلوی با دین و مناسک مذهبی و اهل بیت خوب نبود و یکی از سیاست های رژیم پهلوی این بود که دین را سرکوب کند.
پارچه بافی یکی از مبارزان قمی در این زمینه گفت: مردم قم به خصوص کسبه با تعطیلی مغازه ها دست به اعتصابات و راهپیمایی زدند که این اعتراضات در سال 57 به اوج خود رسید و در نیمه دوم همان سال، اعتراضات و اعتصابات سراسری شد.
این مبارز، عنوان داشت: پیام های حضرت امام از نجف به ما که رابط مردم و کسبه و بازاریان بودیم می رسید. البته رابط اصلی آیت الله یزدی بودند که ما کارهای خود را با ایشان هماهنگ می کردیم.
وی یادآور شد: چرا که می خواستیم مطمئن شویم تا تظاهرات و کارهایی که انجام می دادیم، خدایی نکرده خلاف شرع نباشد و یا اگر آسیبی به مردم یا خودمان می رسید، پیش خداوند متعال مورد مواخذه قرار نگیریم.
پارچه باف بیان داشت: آیت الله یزدی هم که با نجف در ارتباط بودند، از این طریق اعلامیه ها را دریافت و با ما می رساندند که ما نیز شبانه آنها را چاپ می کردیم و به طرق مختلف به دست مردم می رساندیم تا مردم از سخنان و پیام های امام (ره) مطلع شوند.
وی افزود: در شهر قم هم حکومت نظامی برپا شد و هم ارتش و گارد ملی و شاهنشاهی مستقر شد که اینها با نیروهای شهربانی که بیشتر نیروهای غیربومی بودند با مردم برخورد شدید کرده و آنها را سرکوب می کردند.
پارچه باف ادامه داد: به هر حال، مردم در خیابان چهارمردان بعد از نماز و مغرب و عشاء با شعارهای مرگ بر آمریکا و... از مسجد خارج شده و به سمت شیخان و سر خیابان چهارمردان که مامورین آنجا را قرق کرده بودند، می رفتند. در بین مسیر هم مغازه ها یکی پس از دیگری بسته شده و صاحبانشان به جمعیت باشکوه مردم می پیوستند.
وی ابراز داشت: این اعتراضات به همین شکل تداوم داشت تا اینکه در ماه بهمن به اوج خود رسید و کسبه ها نیز که در اعتصابات شرکت می کردند و برای امرار معاش خود نیاز به همان کاسبی روزانه خود داشتند، توسط خیرین و بازاری های قمی خانواده های این کسبه ها را که از خانواده های آبرومند بودند، شناسایی کرده و بسته های حمایتی شامل برنج، روغن، گوشت و حتی نفت بین آنها توزیع می کردیم.
با توجه به نزدیکی قم به تهران در روز ۱۲ بهمن بسیاری از استقبال کنندگان امام خمینی ره از قم بودند و بسیاری از مردم با اتوبوس تا جایی که حتی کف اتوبوس ها هم پر شده بود و با توجه به کمبود خودرو در آن زمان مردم قم از چند روز قبل پیاده به سمت تهران حرکت کرده بودند تا در مراسم استقبال از امام خمینی ره حضور داشته باشند.
قم و مبارزان انقلابی قم نقش هدایت گری و آگاهی بخش را در طول دوران مبارزات انقلاب داشتند و مبارزان انقلابی قم به عنوان الگویی دیگر مبارزان انقلابی کشور مطرح می شدند مبارزان قمی چنان وفاداری در راه ولایت و انقلاب از خود نشان دادند که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اکثر محافظان حضرت امام و بیت ایشان قمی بودند، از طرفی خیابان چهارمردان قم که بعد از انقلاب به دلیل نقش ویژه ای که در پیروزی و حرکت های انقلاب داشت به نام خیابان انقلاب نامگذاری شده امروز نه تنها در قم بلکه در کل ایران شهرت پید کرده است و هنوز هم مهمترین برنامه های انقلاب در قم در این خیابان برگزار می شود.
نام قم با انقلاب اسلامی سال ۵۷ گره خورده است و به اذعان تحلیلگران داخلی و خارجی قم نقطه آغاز حرکت های انقلابی و جهت دهی به دیگر شهرها بوده است قیام ۱۹ دی در استان قم و چهلم های پی در پی بعد از آن در دیگر شهرها نقطه عطف آغاز حرکت های انقلابی بود که در نهایت در ۲۲ بهمن ۵۷ به پیروزی رسید.
در این میان محله چهارمردان قم (انقلاب) کانون اصلی مبارزات انقلابی مردم قم بود و هنوز بعد از گذشت ۴۳ سال از پیروزی انقلاب آثار مبارزات انقلابی در کوچه پس کوچه های این خیابان مشهود است به گفته حاج حسین یکی از محافظان حضرت امام حلقه محافظتی امام از بچه‌های قم بودند و از آن جا که خیابان چهارمردان قم کانون مبارزات در شهر قم بود از همین رو بچه‌های انقلابی را با این خیابان می‌شناختند از همین رو حضرت آقا نامی را برای گروه محافظتی امام در آن زمان انتخاب کردند و ما را "حزب‌الله چهارمردان جماران" می‌نامیدند محله چهارمردان قم این افتخار را دارد که امام خمینی(ره) اولین رأی خود را بعد از پیروزی انقلاب در این محله به صندوق انداختند.
مرکز مبارزات علیه رژیم طاغوت در قم هم خیابان‌های اطراف حرم حضرت معصومه(س) ازجمله خیابان چهار مردان بود که به علت نقش فعال این خیابان در پیروزی انقلاب آن را به خیابان انقلاب نامگذاری کردند.
به گفته مبارزان انقلابی قم حرم حضرت معصومه (س) در اوج مبارزات انقلاب پناهگاه امنی برای مردم بود و همواره تظاهرات از حرم آغاز و به حرم ختم می شد در زمان مبارزات و تعقیب و گریز ها وقتی مردم بی دفاع در برابر تانک های رژیم طاغوت ایستادگی می کردند برای در امان ماندن به حرم حضرت معصومه(س) پناه می بردند زیرا مزدوران رژیم طاغوت می ترسیدند وارد حرم حضرت معصومه(س) شوند.
ابوالفضل عباسی که در مبارزات انقلاب هر جمله ای را با مرگ بر شاه شروع می کرد و به این واسطه به "ابوالفضل مرگ بر شاه" معروف شده است اظهار داشت: شاه با مشاورین خود و با سران آمریکایی مشورت می‌کرد و به این نتیجه می‌رسید که اگر قم ساکت شود کل ایران ساکت می‌شود همیشه از قم ترس ویژه‌ای داشت به همین دلیل محمدرضاشاه و نیروهای خشن و بی‌دینی که توسط اسرائیل آموزش‌دیده بودند در قم مستقر کردند تا اعتراض‌ها را سرکوب کنند، نیروهای گاردی پهلوی وارد که قم شده بودندو قمی‌ها به آنها پرورشگاهی می گفتند و بسیار شکنجه‌گر و بی‌رحم بودن‌اند و به زن و بچه و کوچک و بزرگ رحم نمی‌کردند.
یکی از محافظان حضرت امام در گفتگو با خبرنگار ما اظهار داشت: اوایل انقلاب از هر استانی افراد زبده و ماهر برای حفاظت از بیت حضرت امام به جماران آمده بوده بودند اما کم کم بعد از اینکه مامورتشان به پایان رسید و از طرف شهرهایی هم که آمده بودند پشتیبانی و جایگزین انجام نشد، کم کم همه محافظان بیت حضرت امام از بچه های قم شدند و بعد از یکی دوسال کل بچه های تیم حفاظت بیت امام قمی ها بودند.
موسوی تصریح کرد: همچنین حاج احمد آقا و خود حضرت امام عنایت خاصی به بچه های قم داشتند، و بعدها که خودم با امام مراوده داشتم دیدم که حساسیت خاصی به بچه های قم داشتند و به شجاعت و نجابت بچه های قم اعتقاد داشتند آن زمان چند مسئله مطرح بود هم مسئله حفاظت و هم اینکه محارم امام خمینی در بیت بودند، آن زمان اکثرا همه جوان بودند و مجرد و قمی ها به گونه ای خود را نشان داده بودند که حاج احمد آقا و امام خمینی به سلامت نفسانی قمی ها اعتماد کامل داشتند.
انتهای پیام/۱۷۰
نظرات شما