هر روز با یک شهید؛

شهادت را به شیرینی شب دامادی‌ام می‌دانم

من شهادت را مانند عسل شیرین حس می‌کنم که شب دامادی من است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «قم فردا» شهید محمدرضا رمضانی در تاریخ هفتم فروردین‌ماه ۱۳۳۵، در روستای وشنوه از توابع استان قم در یک خانواده مذهبی و متدین دیده به جهان گشود.

 او در تاریخ یکم دی‌ماه ۱۳۶۰، از طریق بسیج و سپاه پاسداران به منطقه جنوب اعزام شد و پس از چندی مجاهدت در بیست و نهم اسفندماه ۱۳۶۰، به درجه رفیع شهادت رسید.

 در ادامه وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید...

 پس از درود و سلام خدمت رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران و ملت شهیدپرور و سلام بر پدر و مادرم سلام به برادران و خواهرانم امیدوارم که حال همه شما خوب بوده باشد.

 پدر و مادرم من تا آخر جنگ برنمی‌گردم، اگر سالم آمدم که هیچ چنان چه به درجه رفیع شهادت نائل گشتم.

 مرا در کنار دیگر شهیدان راه انقلاب اسلامی ایران در گلستان شیخان به خاک بسپارید.

 من شهادت را مانند عسل شیرین حس می‌کنم که شب دامادی من است.

 مادر پس از شهادت فرزندت به تمام دوستان و آشنایان بگو که برای من عزا نگیرید، بلکه شادی کنید که دشمنان دین و قرآن خوشحال نشوند.

 خواهر تو زینب وار باش که چنان که تمام شهیدان می‌فرمایند: حجاب تو خواهر کوبنده‌تر از خون سرخ من است.

 برادر تو باید پس از شهادت من سلاح مرا برگیری و به دشمنان دین و قرآن درس عبرت بدهی.

 برادر با سپاه پاسداران که همانا برادران شما هستند همکاری لازم را نموده که به قول رهبر عزیز و بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران می‌فرماید: اگر سپاه نبود کشور هم نبود.

 در ضمن از برادرم حسن خواهش می‌کنم که بعد از شهادت من در سپاه ثبت‌نام کند تا بتواند به ملت خود خدمتی کرده باشد.

 برادران روحانیت را پشتیبانی کنید که شاخ‌وبرگ امام بزرگوار هستند که به قول رهبر عزیز آن بت‌شکن زمانم آن شیر جماران که می‌فرمایند: کشور بدون روحانیت مثل کشور بدون طبیب است.

 من از خدا می‌خواهم که روزی صدبار کشته شوم ولی خاری به کف پای روحانیت نرود علی‌الخصوص آقای خامنه ای و آقای منتظری امید امت و امام.

 پدر تو ابراهیم وار باش از شهادت فرزندت با قابلت در راه خدا و قرآن و رهبر انقلاب اندوهی به دل راه مده که باعث شادی منافقین ضد خدا و ضد خلق خواهد شد که نوکران جیره‌خوار آمریکا و اسرائیل کثیف و شوروی که رحم به هیچ‌کس نمی‌کند این مزدوران کسانی بودند که بچه دوساله را در آتش زنده زنده سوزاندند و زنی را که طفل شیرخواری در بغل داشت با نارنجک بدنش را پاره، پاره کردند آری برادر هدف اینها از این کارهای احمقانه چیست؟ جز اینکه می‌خواهند اسلام را از بین ببرند؛ اما آنها کور خوانده‌اند.

 مگر کسی می‌تواند با اسلام و قرآن مبارزه کند؟

 ای منافقین! این راهی را که ما می‌رویم راهی است که حسین علیه‌السلام پیموده است، راهی است که بهشتی مظلوم و ۷۲ تن از یارانش رفته‌اند؛ راهی که رجائی ها باهنرها و مطهری‌ها و مفتح‌ها و نزدیک به یک‌صد و هفتاد هزار شهید گلگون کفن رفته‌اند.

 در ضمن در آخر عرضم صحبتی با مادرم و پدرم دارم!

 پدر و مادر، من برای شما فرزند خوبی نبودم؛ تو را به خدا من را ببخشید، مادر تو برای من رنج بسیار کشیده‌ای مرا ببخش و همچون کوه مقاوم باش.

 و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته



انتهای پیام/


http://qomefarda.ir/46781
اخبار مرتبط

نظرات شما